دانلود,بررسی پاورپوینت نانو کامپوزیت های پلی پروپیلن,pptx

بخشی از مطلب

پلی پروپيلن (PP)
   PP يک ترموپلاست است که از  پليمريزاسيون پروپيلن بدست می آيد و قابل بازيافت است. پلي پروپيلن (PP) اولين بار در اوايل دهه 1950 در مقياس آزمايشگاهی توليد شد و سپس در اواخر اين دهه به توليد تجاري رسيد. از ابتدا برآورد مي شد هزينه توليد پلي پروپيلن (PP) از پلی اتيلن (PE) کمتر است. پلی پروپيلن (PP) در سه فرم Isotactic , Syndiotacti , Atactic توليد می شود که به صورت عمده به فرم Isotactic و با افزودن مقدار کمی از ديگر مونومرها بيشتر پلی اتيلن است.

ويژگی ها :
مقاومت در برابر کشش ، چگالی کم ، بی رنگی ، سختی ، مقاومت در برابر اسيد و باز و حلال ها ، از جمله ويژگی های پلی پروپيلن (PP) محسوب مي شود. هزينه کم توليد آن در مقايسه با ديگر ترموپلاستيک ها جايگاه ويژه ای برای پلی پروپيلن (PP) در صنعت ايجاد کرده است.



نانو كامپوزيت ها:
مواد نانوکامپوزیتی به آن دسته از موادی اطلاق می‌شود که فاز تقویت‌کننده آن دارای ابعادی در مقیاس یک تا صد نانومتر باشد که شامل نانوکامپوزیت‌های پلیمرـ سرامیک، پلیمرـفلز، سرامیک ـفلز و سرامیک ـ سرامیک هستند. تقویت‌کننده نانومتری به‌دلیل داشتن ابعاد بسیار کوچک و سطح بسیار بالا در مقایسه با تقویت‌کننده‌های معمولی در سطح بارگذاری کمتر باعث بهبود خواص مورد نظر شده و جایگزین خوبی برای کامپوزیت‌های معمولی هستند؛ چراکه کارآیی بهتر و وزن کمتری ‌دارند. محصولات تهیه‌شده از نانوکامپوزیت‌های پلیمری قابلیت استفاده در صنایع شیمیایی، خودروسازی، ساختمان، نظامی، پزشکی، لوازم خانگی، ورزشی، کشاورزی و الکترونیکی را داشته و استفاده از آن‌ها در این صنایع، کاهش مصرف سوخت و انرژی، افزایش مقاومت و ایمنی در برابر زلزله و آتش‌سوزی، افزایش عمر سازه‌ها، کاهش خسارات ناشی از زمان نگهداری مواد غذایی و محصولات کشاورزی‌،‌ کاهش خسارات ناشی از خوردگی و به‌طور خلاصه، استفاده بهینه از منابع موجود را می‌تواند به‌همراه داشته‌باشد.
 
با توجه به حجم گسترده استفاده از کامپوزیت‌های معمولی در داخل کشور و با عنایت به حجم بالای تولید پلیمرها در سال‌های آتی از‌سوی شرکت ملی صنایع پتروشیمی و لزوم افزایش کاربری این پلیمرها‌، تولید نانوکامپوزیت‌های پلیمری یکی از مناسب‌ترین راه‌های پاسخ‌گویی به نیاز بازار و بهبود خواص و گسترش دامنه کاربرد پلیمرهای داخلی است. در‌حال‌حاضر، میزان مصرف کل آمیزه‌های پلیمری در داخل کشور حدود صد و پنجاه هزار تن در سال است که بخشی از آن، از طریق واردات از کشورهایی مثل هلند‌،‌ ایتالیا‌، تایوان‌، سوئد، آلمان و بخش دیگر به‌وسیله تولیدکنندگان داخلی تامین می‌شود. این آمیزه‌ها عمدتا در صنایع خودرو‌، لوازم خانگی و اداری‌، لاستیک‌سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به خواص برتر نانوکامپوزیت‌های پلیمری در مقایسه با آمیزه‌های معمولی پلیمری و با عنایت به روند نزولی قیمت جهانی نانوذرات و در نتیجه امکان رقابت این محصولات از نظر قیمت‌،‌ انتظار می‌رود با تولید نانوکامپوزیت‌ها در داخل کشور می‌توان آن‌ها را جایگزین بخش عمده‌ای از آمیزه‌های معمولی پلیمری کرد.

در کامپوزیت ها ما  با فناوری‌هایی مواجه هستیم كه بر روی عناصر پایه اولیه موجود در فناوری نانو، یك فرآیند اضافی انجام داده و در حقیقت عناصر پایه نسل دوم را به وجود می‌آورند. همانند مخلوط و ترکیب نانوذرات با مواد دیگركه منجر به تولید نانوكامپوزیت‌های نانوذره‌ای می‌شود.

کامپوزیت کردن نانوساختارها

به مجموعه روش‌های وارد نمودن نانوساختارها به مواد توده‌ای عادی (همچون پلیمرها) گفته می‌شود که می‌توانند سبب بهبود خواص مواد توده‌ای شوند. در این بخش از درخت فناوری نانو، جهت توضیح بیشتر انواع نانوکامپوزیت‌ها، یک سطح مجازی مابین سطوح سوم و چهارم درخت اضافه شده است که بیانگر نوع نانوکامپوزیت‌ها مربوطه است.

  نانوکامپوزیت‌های نانوذره‌ای

مهمترین کامپوزیت‌های نانوذره‌ای،  سبک‌ترین آنها، یعنی نانوکامپوزیت‌های پلیمری هستند. هنگامی كه نانوذرات خاك‌رس (سیلیكات) به عنوان پركننده در پلاستیك‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، با پراكنده‌سازی تنش‌ها استحكام فوق‌العاده‌ای را به وجود می‌آورند، ‌آب‌رفتگی و تاب برداشتگی (در كامپوزیت‌هایی كه ضریب انبساط حرارتی كمتری دارند) كاهش می‌یابد، مقاومت در برابر آتش و مواد شیمیایی افزایش می‌یابد، بازیافت این مواد آسانتر می‌شود و نفوذپذیری گازها در آنها كاهش می‌یابد. پركننده‌های خاك‌رس با مقدار پركننده كمتری نسبت به پركننده‌های معمولی، موجب افزایش استحكام می‌شوند. کامپوزیت‌های نانوذرات فلزی و سرامیکی برای مصارف ویژه و محدود مناسب می‌باشند.

      نانوکامپوزیت‌های نانولوله‌ای
در صورتی که قیمت نانولوله‌ها پایین آید و موانع اختلاط آنها رفع شود، کامپوزیت‌های نانولوله‌ای موجب رسانایی و استحکام فوق‌العاده‌ای در پلیمرها می‌شوند و کاربردهای حیرت‌انگیزی همچون آسانسورفضایی برای آن قابل تصور است.
  نانوکامپوزیت‌های نانوالیافی
از الیاف با ابعاد نانومقیاس برای تولید نانوكامپوزیت‌های پلیمری بهره گرفته شده است.